دانلود تحقيق عالم برزخ در فایل ورد (word) دارای 85 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود تحقيق عالم برزخ در فایل ورد (word)   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه دانلود تحقيق عالم برزخ در فایل ورد (word)

مقدمه    
عالم برزخ    
بخش اول : وضعیت ارواح در عالم برزخ    
فصل اول : برزخ از نظر لغت و اصطلاح    
برزخ در کتب لغت    
فصل دوم : عالم برزخ کجاست ؟    
فصل چهارم : مقصود از حفره و قبر چیست ؟    
فصل پنجم : برهوت کجاست ؟    
فصل ششم : جایگاه پیامبر (ص) و ائمه طاهرین (ع) در عالم برزخ    
فصل هشتم : آیا ارواح یکدیگر را ملاقات مى کنند؟    
فصل یازدهم : اموات سخن ما را مى شنوند و معناى آنرا درک مى کنند    
بخش دوم : کیفیت بهره گیرى ارواح از خیرات و صدقات در عالم برزخ    
فصل اول : مشروعیت زیارت اهل قبور    
فصل دوم : فایده زیارت اهل قبور    
دسته اول    
دسته دوم    
دسته سوم    
فصل سوم : باقیات الصالحات    
منابع    

بخشی از منابع و مراجع پروژه دانلود تحقيق عالم برزخ در فایل ورد (word)

1    حضرت آیت الله مصباح یزدی، سلسله مباحث اسلام سیاست و حکومت (2)، مرکز چاپ و تکثیر سازمان تبلیغات اسلامی،
2    حضرت آیت الله مصباح یزدی، سلسله مباحث اسلام سیاست (3) مرکز چاپ و تکثیر سازمان تبلیغات اسلامی،
3    احمد واعظی دینی، جامعه مدنی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی،
4    مجید محمدی، جامعه مدنی به منزله یک روش، تهران، نشر قطر، 
5    رامین جهانیکو، مدرنیته دموکراسی روشنفکران، تهران، نشر قطر،
6    نیروی مقامت بسیج، استقلال سازی، نمایندگی فقیه،

مقدمه

   «هرکس بمیرد، قیامتش بر پا گردد». این، قیامت صغری است. میّت در  حالی که فشار قبر بر او وارد می آید مورد بازجویی قرار می گیرد و کمتر کسی است که از فشار قبر در امان بماند. فشار قبر، مرحل انتقال روح به   عالم قبر(برزخ یا ملکوت) است (بنابر اخبار معصومین(ع)، فشار قبر عمدتاً  از گناهان زبانی چون دروغ، غیبت، بهتان و تهمت بر می خیزد)

عالم برزخ

بخش اول : وضعیت ارواح در عالم برزخ

فصل اول : برزخ از نظر لغت و اصطلاح

کلمه ((برزخ )) معمولا در محاورات ، همراه با کلماتى مثل ((ما بین ))، ((مابینهما)) بکار مى رود، مثلا گفته مى شود ((برزخ ما بین این دو)) یا ((برزخ بین دو چیز)) و یا ((برزخ بین دنیا و آخرت )) و در قرآن شریف آمده است

بینهما برزخ لایبقیان (15)وجعل بینهما برزخا و حجرا محجورا(16)

مشاهده مى شود که ، ((برزخ )) در دو آیه فوق همراه با کلمه ((بینهما)) بکار رفته است و این بدان علت است که ((برزخ )) در لغت به معناى ((حاجز و مانع )) است ، و حاجز و مانع در محاورات یک معناى مستقلى نیستند، درست مثل معناى ((فى )) در عربى و کلمه ((در))، در فارسى است . گر چه این دو کلمه بخودى خود داراى معنا و مفهومى هستند{یعنى : تو، داخل ، درون }، اما این معنا، معناى مستقلى نیست و براى تمام شدن معناى آن احتیاج به کلمه و یا کلمه هاى دیگر است ، مثل اینکه مى گوئیم : ((در خانه ، در مدرسه و;)) که کلمه ((در)) همراه با ((خانه و مدرسه )) توانسته است معناى خود را ایفاء کند. روى همین حساب اگر معناى لغوى ((برزخ )) حاجز و مانع باشد باید معلوم شود حاجز میان چه و چه چیزى ، و یا مانع میان کدام دو چیز

برزخ در کتب لغت

1- در کتاب ((المنجد)) که کلمات مستعمله در لغت عرب را معنا مى کند در ماده ((برز)) آمده است

البرزخ : الحاجز بین الشیئین ، ما بین الدنیا و الاخره من وقت الموت الى البعث

یعنى : برزخ مانع میان دو چیز است ، و زمان میان دنیا و آخرت از هنگام مرگ تا قیامت نیز برزخ است

2- کتاب مفردات راغب اصفهانى که لغات قرآن شریف را معنا مى کند در مورد برزخ آورده است

البرزخ : الحاجز والحد بین الشیئین ، و البرزخ فى القیامه : الحائل بین الانسان و بین بلوغ المنازل الرفیعه فى الاخره و منه قوله تعالى : و من ورائهم برزخ الى یوم یبعثون

یعنى : برزخ مانع و حد فاصل بین دو چیز است ، و برزخ در قیامت همان فاصله بین انسان و رسیدن او بدرجات رفیع درآخرت است ، و از همین باب است فرمایش خداوند که فرموده : ((پشت سر اینها (مردگان ) برزخى است تا روز قیامت ))

3- و در کتاب ((مجمع البحرین )) در همان ماده آورده اند

البرزخ : الحاجز بین الشیئین ، والبرزخ فى قوله (ع) ((نخاف علیکم هول البرزخ )) هو مابین الدنیا و الاخره من وقت الموت الى البعث ، فمن مات فقد دخل البرزخ ، و فیه الحدیث کلکم فى الجنه ولکنى والله اتخوف علیکم فى البرزخ ، قلت : و ما البرزخ ؟ قال : القبر منذ حین موته الى یوم القیامه

یعنى : برزخ مانع بین دو چیز است ، و در این حدیث از امام صادق (ع) که فرمود: ((من از هول و سختى برزخ براى شما مى ترسم )) مقصود همان زمانى است که فاصله میان دنیا و آخرت از هنگام مرگ تا قیامت است . پس ‍ هر کس که مرد، داخل عالم برزخ مى شود، و از همین باب است حدیثى که فرموده : ((همه شما در بهشت هستید جز اینکه من از عالم برزخ شما مى ترسم ))، سؤ ال شد: برزخ چیست ؟

حضرت فرمود: ((قبر است از زمان مرگ تا قیامت ))

آنچه از نقل کتب لغت استفاده شد، این بود که : ((برزخ )) داراى دو معناى لغوى و اصطلاحى است . معناى لغوى که همان حاجز و مانع است ، مانند پرده اى که بین زرده و سفیده تخم مرغ است . این پرده مانع از مخلوط شدن این دو ماده به یکدیگر است . و معناى اصطلاحى که بمعناى فاصله زمانى بین دنیا و عالم آخرت است

قرآن شریف در مورد معناى اصطلاحى برزخ مى فرماید

حتى اذا جاء احدهم الموت قال : رب ارجعونى لعلى اعمل صالحا فیما ترکت کلا، انها کلمه هو قائلها و من ورائهم برزخ الى یوم یبعثون (17)

در مقام بیان و تفسیر آیه شریفه نیستیم ، آنچه محل بحث است اینکه : وقتى مرگ آنها مى رسد مى گویند: ((خدایا ما را به دنیا باز گردان تا اعمال صالح انجام دهیم )) پاسخ این است که ((نه چنین است ، این حرفى است که اینها مى زنند)) سپس فرمود: ((پشت سر اینها؛ یعنى پس از اینکه از دنیا مى روند، تا روز قیامت عالم ((برزخ )) است ))

در آیه شریفه ، حد فاصل بین مرگ و قیامت را ((برزخ )) نامیده است ، و در احادیث فراوانى از ائمه معصومین نیز همین حد فاصل را عالم ((برزخ )) نامیده اند

بنابراین ، دو معناى لغوى و اصطلاحى از نقل کلمات اهل لغت و آیات و احادیث مربوط به بحث ، به خوبى نمایان است ، و سخن ما در این کتاب پیرامون حالات انسانها پس از مرگ و در عالم برزخ است که بطور مفصل در صفحات آینده خواهید خواند

فصل دوم : عالم برزخ کجاست ؟

دانستیم فاصله زمانى بین مرگ و قیامت ((عالم برزخ )) نامیده شده و مردگان تا برپائى قیامت ، در عالم برزخ بسر مى برند. لازمه این علم این است که معتقد شویم همه آنهائى که از ابتداء خلقت عالم هستى تاکنون از دنیا رفته و از این پس نیز مى میرند از انبیاء و اولیاء و صالحین گرفته تا پادشاهان و ظالمین و مستکبرین و مشرکین ، همگى در آن عالم جمع هستند و در انتظار برپائى قیامت بسر مى برند که البته معتقد هم هستیم

اینک به این نکته مى پردازیم که : عالم برزخ کجاست ؟ آیا عالم برزخ جزء این عالم است ؛ یعنى آیا عالم برزخ در همین دنیاست و مثلا همین خورشید و ماه بر آن طلوع و غروب دارد، و ارواح اموات چه مؤ من و چه کافر در روز این عالم یک حالت و در شب این عالم داراى حالت دیگرى هستند؟ یا اینکه طلوع و غروب خورشید براى اهل این دنیا تاءثیر دارد و شب و روز براى برزخیان تاءثیرى ندارد؟

اینها سؤ الاتى است که در اذهان بسیارى از مؤ منین به معاد وجود دارد و ما توجه علاقه مندان را به مطالب زیر به عنوان مقدمه جلب مى نمائیم

1- عالم قیامت هنوز برپا نشده و یکى از مقدمات برپائى آن نابودى نظام این عالم است و به تعبیر قرآن ، قیامت وقتى برپا مى شود که

اذا الشمس کورت ، واذا النجوم انکدرت ، واذا الجبال سیرت ، و; واذا البحار سجرت ;(18) اذا السماء انفطرت ، و اذا اکواکب انتثرت ، و اذا البحار فجرت ، و اذا القبور بعثرت ; (19) اذا وقعت الواقعه ، لیس ‍ لوقعتها کاذبه ، خافضه رافعه ، اذا رجت الارض رجا، وبست الجبال بسا، فکانت هباء منبثا(20)

خورشید منکدر و نابود شود، ستارگان در هم بریزند، کوهها غبار پراکنده شوند، دریاها دگرگون شوند، ستارگان در هم و بر هم شوند، قبرها زیر و رو شوند، زمین آن چنان به خود بلرزد که کوهها مانند پنبه زده شده شوند و زمین مانند غبارى خفیف شود و;

اینها همه علائم فرو پاشیدن نظام این عالم است ، و باید بدانیم تا این نظام وجود برپاست ، عالم قیامت برپا نشده و مردگان در عالم دیگرى بنام ((عالم برزخ )) بسر مى برند

2- در جاى خود ثابت است که این خورشید و ماه در عالم قیامت وجود ندارند، و خداوند متعال عالم قیامت را بوسیله نیروى دیگرى روشن مى کند و البته در آنهم اختلاف است که آیا نور و روشنائى قیامت ، بوسیله اعمال صالح هر شخص و آنهم براى خود اوست . همانگونه که قرآن شریف فرموده

یوم یقول المنافقون و المنافقات للذین آمنوا انظرونا نقتبس من نورکم ، قیل ارجعوا وراءکم فالتمسوا نورا;(21)

در آن روز، زنان و مردان منافق به مؤ منین مى گویند: از نور و روشنائى خود بما نیز بهره دهید. به آنها خطاب مى شود: باز گردید و از پشت سرتان (دنیا) نور بیاورید

و یا چیزى همانند خورشید، عالم قیامت را روشن مى گرداند و همه خلایق از آن بهره مى گیرند، در این مورد نیز قرآن شریف مى فرماید

ونفخ فى الصور قصعق من فى السموات و من فى الارض الا من شاء الله ، ثم نفخ فیه اخرى فاذا هم قیام ینظرون ، واشرقت الارض بنور ربها و وضع الکتاب ;(22)

در صور دمیده مى شود و همه آنهائى که در آسمان و زمین هستند از بین مى روند مگر آنهائى را که خدا نمى خواهد. (پایان دنیا)، براى مرتبه دوم در صور دمیده مى شود، آنگاه است که قیامت برپا مى شود و زمین قیامت بنور پروردگارش روشن مى شود و;

بررسى و تحقیق پیرامون دو آیه شریفه و اینکه روشنائى قیامت چگونه و به چه کیفیتى است ، به این دلیل که مربوط به بحث قیامت است ، در این کتاب نمى گنجد و علاقه مندان باید براى درک معناى دو آیه به تفاسیر مراجعه نمایند. ما تذکر این نکته را در این مورد ضرورى مى دانیم که قطعا تضاد و تناقضى در دو آیه نیست ، غرض ما نیز از طرح آیات این بوده که خاطر نشان کنیم : ((این خورشید و ماه پایان پذیر هستند و نور قیامت بوسیله این خورشید نیست ))

پس از بیان این سه مقدمه ، به اصل بحث که : ((عالم برزخ کجاست ، خورشید و ماه این جهان ، شب و روز ما بر آنها هم اثر دارد یا نه )) باز مى گردیم

در این مورد از میان آن همه احادیثى که هست به نقل چند حدیث مى پردازیم

1- مرحوم شیخ کلینى در کافى به نقل از على بن ابراهیم آورده است

على بن ابراهیم ، عن ابیه ، عن احمد بن محمد بن ابى نصر، عن الحسین بن میسر قال : ساءلت اباعبدالله (ع) عن جنه آدم (ع) فقال : جنه من جنان الدنیا تطلع فیها الشمس والقمر ولو کانت من جنان الاخره ماخرج منها ابدا(23)

حسین بن میسر گفت : از حضرت صادق (ع) در مورد بهشتى که حضرت آدم (ع) در آن بوده سؤ ال کردم . حضرت فرمودند: آن باغى است از باغهاى دنیا که خورشید و ماه بر آن طلوع و غروب مى کنند، و اگر از باغ هاى قیامت بود هرگز آدم (ع ) از آن خارج نمى شد

مرحوم مجلسى نیز این حدیث را با سند دیگرى در کتاب بحار نقل فرموده و بهر حال حدیث فوق از چند جهت قابل توجه است

الف )) حضرت آدم (ع) در آن بهشتى که در عالم قیامت وعده داده شده خلق نشده و آن بهشت را مشاهده نکرده است

ب )) در جائى از این دنیا بهشتى وجود دارد که قابل رویت و مشاهده انسانهاى عادى نیست و نمى توانند به آنجا رفت و آمد کنند و در حقیقت مى توان گفت : آن بهشت در عین حالى که در دنیاست ولى براى بشر از عوالم غیب محسوب است و البته باید توجه داشت که دنیا منحصر به کره زمین و چند صد کیلومتر اطراف آن نیست